و هویه ی هفت تیری(ترانسفورماتوری). تفاوت این دو نوع هویه در این است که هویه ی هفت تیری در مدت زمان کوتاه تری گرم می شود و معمولا هویه ی ترانسفورماتوری برای تولید توان های بالا ساخته می شود.
3- هویه ی گازی: در مواردی که برق وجود ندارد می توان از این نوع هویه استفاده کرد. جرقه زن های پیزوالکتریک گاز را مشتعل کرده و حرارت آن نوک هویه را گرم می کند. این هویه دارای توان 80 تا 150وات است و مخزن آن با گاز بوتان پر می شود. یک مخزن گاز می تواند تا 180 دقیقه کار کند.
پایه ی نگهدارنده ی هویه
به دلیل این که حرارت هویه ممکن است ناخواسته به محیط کار آسیب برساند هنگام کار با هویه ی گرمی که از آن استفاده نمی کنیم باید آن را روی پایه ی نگهدارنده مناسب قرار دهیم. برخی از پایه های نگهدارنده دارای اسفنج نرم نسوز نیز می باشند که می توان با نم دار کردن آن نوک هویه را تمیز کرد.
قلع کش
قلع کش وسیله ای است که با آن می توان لحیم را از محل اتصال جدا کرد.
1- قلع کش پیستونی
2- قلع کش حرارتی
3- فتیله ی لحیم
طریقه ی لحیم کاری
برای انجام لحیم کاری ابتدا نوک هویه را که در اثر کارکردن کثیف شده است با برس سیمی یا سمباده ی نرم تمیز کنید. سپس هویه را به برق وصل کنید تا گرم شود. بعد از این که نوک هویه به درجه حرارت ذوب لحیم رسیدمقداری لحیم روی آن قرار دهیدتا نوک هویه آغشته به یک لایه ی نازک لحیم شود. این عمل از اکسید شدن نوک هویه جلوگیری می کند. برای انجام عمل لحیم کاری نکات زیر را رعایت کنید.
1- از هویه ای با وات مناسب استفاده کنید. در الکترونیک هویه های 10 تا 40 وات و برای اتصالات فلزی هویه های 100 تا 150وات مناسب اند.
2- نقاطی را که می خواهید لحیم کاری کنید با سمباده ی نرم یا پارچه ی زبر تمیز کنید زیرا عمل لحیم کاری روی فلزات کثیف و اکسیده انجام نمی گیرد.
3- نوک هویه را کاملا تمیز کنید.
4- سیم ها وقطعاتی را که می خواهید به یکدیگر متصل کنید به طور جداگانه حرارت دهید و صبر کنید تا درجه ی حرارت محل اتصال افزایش یابد سپس سیم لحیم را روی اتصال گرم شده قرار دهید تا ذوب شود و بتواند محل تقاطع دو سیم یا محل اتصال آن قطعات را کاملا بپوشاند.
5- هویه را به طور پی در پی از سطح کار جدا نکنید زیرا این عمل علاوه بر صرف وقت زیاد موجب لحیم بد در محل اتصال می شود یعنی در این حالت لحیم در محل اتصال به طور کامل پخش نمی شود و یک اتصال با لحیم کاری سرد به وجود می آید. در اتصال با لحیم سرد اگرچه مقدار قلع ظاهرا کافی به نظر می رسد ولی در زیر لحیم قشری از هوا به وجود می آید که مانع اتصال قطعات فلزی به یکدیگر می شود. لحیم سرد ممکن است در اثر عوامل دیگری نیز به وجود آید.مثلا حرکت دادن اتصال قبل از سرد شدن و نیز کثیف بودن محل اتصال سبب ایجاد لحیم سرد می شود. همچنین بیش از حد گرم شدن، محل اتصال سطح دو فلز را اکسید می کند. و سبب تولید یک لایه ی اکسید بین دو فلز می شود. بروز این حالت در لحیم کاری را نیز لحیم سرد گویند. اگر هویه به طور مناسب به محل اتصال تماس داده نشود نیز لحیم سرد ایجاد می شود. به هر حال مهم ترین عامل ایجاد لحیم سرد کافی نبودن گرما در محل اتصال و در هنگام لحیم کاری است.
6- در لحیم کاری قطعات الکترونیکی مانند دیود، ترانزیستور، و IC به علت آسیب پذیر بودن آنها در برابر حرارت باید توجه داشت که حرارت در خلال لحیم کاری دقیقا تنظیم شود و همچنین باید در هنگام لحیم کاری پایه ی این قطعات با پنس یا دم باریک یا هر وسیله ی فلزی دیگر که سبب انتشار حرارت می شود نگه داشته شود.
7- یک اتصال لحیم کاری شده ی خوب علاوه بر دارا بودن استقامت مکانیکی باید دارای سطحی براق و درخشان باشد.